Sekur!

Það er bara ósköp venjulegur dagur hér á Palermovej. Klukkan er 14:10, ég er að borða rúgbrauð með spægipylsu að tala við Smára og mömmu á skype, Aðalsteinn er að taka reglulega eftir-vinnu-blundinn sinn, blund sem varir í góða 5-6 tíma, og Óli Björn er einnig sofandi, einfaldlega vegna þess að hann er Óli Björn.

Ég er yfirleitt einn vakandi á þessum tíma dags. Aðalsteinn fær ekki útborgað fyrr en á föstudaginn þannig að hann ætlar helst að reyna sofa af sér alla vikuna svo hann nái að spara og Óli Björn sefur á daginn og vakir á nóttinni eins og honum einum er lagið, Aðalsteinn hitti hann inní eldhúsi í morgun í góðu chilli þegar sá fyrrnefndi var á leiðinni í vinnuna.

Við Aðalsteinn skelltum okkur á Stevie Wonder í Parken um daginn, og það má með sanni segja að hann kom, SÁ, og sigraði. Hann var gjuðveikur. Gersamlega henti hverjum smellinum í grímuna á manni og maður lá óvígur eftir. Við ákváðum að kaupa miða í stúku í staðinn fyrir að standa með almúganum í einhverju svitabaði. Það vildi svo skemmtilega til að af svona 5000 manns í stúkunni voru ég og Aðalsteinn...og semi allt samfélag blindra í Danmörku, það er allt gott og blessað, nema maðurinn við hliðina á mér, sem var blindur, var alltaf að geispa framan í mig, og nánast blindaði mig með andfýlunni sinni.

Óli Björn er að vinna á fullu um helgar, gengur frábærlega, enda er hann í að ég held sinni fullkomnu vinnu. Á bar, á nóttinni, með mikilli tónlist...og hann er fullur, að fá borgað fyrir það held ég að sé bara draumur í dós. Við kíktum á hann í vinnunni um helgina og ég ef aldrei séð manneskju jafn dedicated vinnunni sinni.

Kærustusöknuður minn er heldur betur að segja til sín, þá aðallega svefnlega séð. Ég og Óli deilum rúmi og ég er ítrekað að varpa höndinni minni yfir hann, reyna að detta í kúr og svo í gærmorgun vaknaði Óli við að ég var að lauma hendinni minni í lófa hans, voða rómantískt, en auðvitað ómeðvitað...að ég held. Annars er Óli fínn sofi-félagi, hann er nánast alveg eins og þegar hann er vakandi. Ég var einu sinni hálfvakandi þegar Óli byrjaði að tala úr svefni og þá var hann bara segja hluti eins og "Æji, whatup?" "Baby" og "So osssum"

Ég er kominn á nýjan vinnustað og verð þar út þessa viku. Hann er ívið betri. Þar sem ég þarf ekki að mæta fyrr en kl 9 og er búinn kl 10. Í staðinn fyrir að mæta kl 6 og vera búinn kl 11 eins og á gamla staðnum, en kallinn verður ekki lengi í paradís þar sem eftir þessa viku þá er það bara back to bissness á gamla staðnum, með Mariu yfirmann andandi ofan í hálsmálið mitt.

En á föstudaginn kemur Hafsteinn 6 pack, hötum það ekki, þá verður eitthver snilld keyrð í gang.

Á morgun fer fagurt föruneyti kvennskælinga í útskriftarferð og langaði mig bara að óska þeim góðrar ferðar og góðrar skemmtunar þar sem þessi ferð mun vera lengi í minnum höfð. Yndislegur tími! Besa me el culo = Réttu mér kaldann...lærið þetta utan að!

Bið að heilsa ykkur, ost og fröllur!

Ps. Endilega reynið að commenta, þó ég hafi heyrt að það sé eitthvað vesenis :)

Palermovej 3

Góða kvöldið góðir hálsar!

Sökum þess að netið hefur legið niðrí í Kaupmannahöfn hefur bloggleysið hrjáð okkur félagana hérna úti, mig klæjar í fingurna, og það er kominn tími til að klóra sér!

Það sem hefur gerst:

- Komnir í frábæra íbúð, með tveimum queen size rúmum, svefnherbergi, stofu, eldhúsi, baðherbergi og dass af hundahárum.

- Fórum í Bakken Tívolíið á afmælinu mínu, það var af króknum

- Óli Björn Karls Dúason er kominn í kotið, hann sefur fyrir hönd mína og Aðalsteins þar sem við þurfum að vakna heldur betur snemma, hann er kominn með vinnu á Jolene bar í samvinnu við Dóru Takefúsa, og sökum sjarma Óla Bjarna er Dóra búin að gista heima hjá okkur seinustu viku.

- Jacob samstarfsmaður minn sagði upp, hann sendi yfirmanninum einfaldlega sms, “Ég er hættur, ég vil ekki vinna meira”. Þannig rúllar Jacob bara, hann er ekkert að flækja hlutina

- Ljóta er ennþá ljót

- Yfirmaðurinn er kominn úr fríi, hún er lítil, þybbin og frá Serbíu. Fyrir þá sem sjá fyrir sér sigurvegara í Eurovision árið 2007, litlu, serbnesku lesbíuna, þá er hún mjög lík henni, nema 3falt ómyndalegri.

- Hún sígórettar sig upp á 5 mínútna fresti, enda ekki sú chillaðasta í bransanum

- Fólkið sem vinnur á þessum stað finnst alveg rosalega áhugavert að fræðast um Ísland og maður bara “Jááááá, þetta er alveg besta land í heimi sko, mikið betra en Danmörk” (svo hlægjum við saman að því, þau augljóslega ekki sammála, hrokagikkir)

- Það er búið að vera rosalega mikil sól og fáránlega heitt á okkur. Ég hef ekki brunnið neitt, annað en hann Aðalsteinn minn. Hann sofnaði tvisvar á ströndinni með viku millibili. Það var eins og hann hefði málað á sig Þróttarabúninginn.

- Þorbjörg kom í seinustu viku, það var rosalega ljúft. Lifðum eins og konungshjón og öllu tjaldað. Borðuðum flottan mat, fórum í bíó, litum á áhugaverða staði og þá einna helst var dýragarðurinn. Þar sem maður sá frændur okkar, gírafa, fíla, apa, flóðhesta, ljónin, tígrisdýrin og alla félagana í skóginum, en það dýr sem skaraði fram úr var væntanlegur íslenski Ísbjörnin, eins tignarlegt dýr hef ég aldrei áður séð. Ég hlakka il að fara í húsdýragarðinn seinna og kíkja í heimsókn á vin minn.

- Sjónvarpið hérna er rosalega gott, óteljandi stöðvar með allskonar....maður þarf varla að fara úr húsi!

- Það er rosalega mikið af Íslendingum hérna, það er ekki hægt að tala illa um fólk sem maður er að labba framhjá eða eru á undan manni í röðinni

- Það er lika alveg magnað hvað íslendingum finnst merkilegt að hitta aðra íslendinga hérna úti...bara “Vóhh, við erum bara í sama landi!!!”

- Ég er að öðlast reynslu í eldamennsku, búinn að reyna að elda nokkrum sinnum í viku, ég býst við því að á næsta ári verður maður aðstoðarkokkur á Café Riis undir stjórn Báru frænku.

- Hafsteinn nokkur Bjarnason kemur í lok júlí og þá verður mikil gleði

- Ég er búinn að þvo þvott nokkrum sinnum með frábærum árangri, setti allt hvítt saman og svona basic, ekkert hlaupið eða neitt ;).

Núna kl 22:03 sitjum við Aðalsteinn inní stofu og horfum á Gordon Ramsey hrauna yfir einhverja hálfvita, Óli er í heimsókn hjá Birtu Austmann að sötra bjór og ætli maður geri ekki það sama svona rétt fyrir svefninn. Helgin framundan og hún verður sko ekki af verri endanum, þar sem annað kvöld munum við banka uppá hjá Stevie Wonder á Parken þjóðarleikvangi Dana. Það verður pííííípað!

Annars er bara rosa fínt að frétta frá okkur, við söknum Íslands en erum einnig að skemmta okkur konunglega, og umfram allt að læra, engin mamma til að halda í höndina á manni eða Þórdís Halla til að taka til eftir mann. Við sjáum um hvorn annan og gerum þetta bro-style.

Við þurfum að láta meira heyra í okkur, og eitt enn, það er ekkert rosalega gaman að blogga þegar enginn kommentar, þó það sé ekki nema einhver falleg hlý kveðja.

Vi höres

Grímur Sören Gunnarsson